Mięta znana od wieków, wciąż popularna
Mięta jest szeroko uprawiana i od dawna bardzo popularna. Miętę znali starożytni Egipcjanie 1000 lat p.n.e., a Rzymianie stosowali ją do aromatyzowania napojów. Nawet jej nazwa ma stary rodowód. Uważa się, że Rzymianie nazwę „mentha” zaczerpnęli z języka greckiego. W mitologii greckiej Minthe była jedną z nimf, która usiłowała uwieść Hadesa, boga zaświatów. Jednak żona Hadesa, Persefona, widząc „co się święci”, zamieniła nimfę właśnie w miętę. Być może dlatego mięta w starożytnej Gracji używana była głównie jako ziele rytualne w obchodach związanych z celebracją życia pośmiertnego. Badacze uważają, że nazwa mięty jest jeszcze starsza i możemy znaleźć ją już w języku protoindoeuropejskim, którym nasi przodkowie posługiwali się wiele tysięcy lat temu.
Obecnie mięta i jej przetwory są powszechne – od gum do żucia, słodyczy, napojów po pasty do zębów i innych produktów, w których mięta wykorzystana jest z uwagi na jej wspaniały zapach. Mięta na stałe zagościła w tradycji kulinarnej niektórych krajów. Np. w Maroko do posiłku obowiązkowo pijemy zieloną herbatę parzoną z solidnym pęczkiem świeżej mięty. A w Wielkiej Brytanii do jagnięciny i baraniny obowiązkowo dostaniemy sos miętowy.
Współcześnie powszechnie wiadomo, że wspiera trawienie, wspomaga prawidłową pracę żołądka, a także pomaga radzić sobie m.in. ze wzdęciami. Jest dobrym wsparciem dla naszego układu pokarmowego przy ciężkostrawnych posiłkach, ale także przy przejedzeniu.
Głównym składnikiem czynnym jest olejek miętowy. Dominującym związkiem w olejku jest mentol, ale są też estry mentolu, menton i liczne związki terpenowe. W liściach mięty znajdują się również flawonoidy i kwasy fenolowe.